Jak rozmawiać z dziećmi o tym, co się dzieje w Ukrainie? Podpowiada psycholożka Justyna Witczak

- Czy i jak rozmawiać z dziećmi o tym, co dzieje się w Ukrainie?
- Oczywiście, że należy z dziećmi rozmawiać. Nie możemy przecież udawać, że nic się nie dzieje. Dzieci są bystre, obserwują świat dookoła siebie i wiele dostrzegają. Dlatego należy z nimi porozmawiać, przede wszystkim o emocjach, jakie odczuwają i jakie emocje towarzyszą nam, dorosłym. Młodszym można wiele wyjaśnić sięgając po przykłady bohaterów i sytuacji z ich ulubionych bajek. W ten sposób zaspokoimy ciekawość nie wdając się w szczegóły. Starsze zapewne będę chciały porozmawiać o konkretach, dlatego warto się do rozmowy przygotować.

- Jak to zrobić?
- Przede wszystkim stworzyć warunki do spokojnej rozmowy. Kiedy w domu cały czas w tle gra telewizor serwujący nam kolejne, dramatyczne doniesienia, trudno o wyciszenie. Obserwujmy dziecko w trakcie rozmowy i reagujmy. Młodsze dzieci, gdy mają dość, zazwyczaj po prostu zatykają uszy. Ze starszymi warto zacząć rozmowę od zadania pytania, ile już wiedzą i odnieść się do tego. Trzeba mieć rękę na pulsie i wyjaśnić młodemu rozmówcy, że w mediach społecznościowych, na których głównie bazują starsze dzieci i młodzież, pojawia się wiele nieprawdziwych informacji. Podkreślić, że gdy źródło jest niepewne, koniecznie trzeba sprawdzać ich wiarygodność.

- Jak odpowiedzieć, gdy zapytają: "Czy nas też będzie wojna”?
- Najlepiej odpowiedzieć zgodnie ze stanem faktycznym, że u nas jest spokój i dlatego pomagamy tym, którzy ucierpieli i ciekają przed wojną z własnego kraju. Możemy też od razu zaproponować jakieś wspólne działanie np. maluch może narysować laurkę dla kolegi z Ukrainy czy podzielić się z nim zabawkami. Starszym, jeśli mają taką potrzebę, zaproponować działania w wolontariacie np. przy segregacji darów. To daje poczucie, że mają jakiś wpływ na to, co dzieje się wokół i z pewnością pomoże zminimalizować stres.