Jubileusz leszczyńskiego koła Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków

Wspólne obchody 35 – lecia leszczyńskiego koła i 20 – lecia koła w Śmiglu świętowano w Śmiglu. W spotkaniu uczestniczyło łącznie 110 członków PSD. Były gratulacje od samorządowców oraz słodki poczęstunek. Oba koła wspólnie realizują program „Poprawiamy Zdrowie Poprzez Ruch i Rekreację”, na które składają się imprezy integracyjne, turnusy rehabilitacyjne, wycieczki i spotkania okolicznościowe. Oba też zrzeszone są w Leszczyńskim Oddziale Rejonowym Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków.

- Mamy łącznie 360 członków należących do oddziałów w Lesznie, Wschowie, Śmiglu, Kościanie, Czempiniu, Wijewie, Osiecznej oraz oddziału dzieci i młodzieży w Lesznie – mówi Władysława Skorupińska, prezeska Oddziału Rejonowego w Lesznie Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków. - Stanowimy duże stowarzyszenie choć muszę przyznać, że przeważają starsze osoby. Młodzi, choć przecież też chorują, już się do takich stowarzyszeń raczej nie garną.

Tymczasem warto, bo w grupie siła. Pani prezes nieustannie zabiega o fundusze, które wspierają m.in. zakup pomp insulinowych. Członkowie oddziału szkolą się, edukują i spędzają wspólnie czas.

- Rehabilitacja społeczna oraz właściwa wiedza jest bardzo ważnym elementem zachowania zdrowia i sprawności w cukrzycy. Dzięki niej osoby z cukrzycą mogą funkcjonować w społeczeństwie pełniąc różne role społeczne. Ważnym elementem w przypadku schorzeń długotrwałych, przewlekłych i nieuleczalnych jest także wsparcie duchowe i psychiczne – przekonuje pani prezes.

Choć cukrzyca słodko brzmi, to bardzo podstępna choroba. Życie chorych nie jest łatwe, ale osoby zdeterminowane i przestrzegające zaleceń lekarza mogą żyć normalnie, być aktywne zawodowo, a nawet uprawiać sport. Ważna jest jednak samodyscyplina.
Wiele osób dostaje chorobę „w spadku po przodkach”. Kiedy się jej spodziewają łatwiej się przygotować. Bardzo ważną kwestią jest wyłapanie choroby w porę, zanim zdąży poczynić spustoszenie w organizmie.

Jaki mogą być jej objawy? Wszystko zależy od tego czy mamy do czynienia z cukrzycą typu 1 czy 2, ale wśród najczęstszych objawów wylicza się nadmierne pragnienie i oddawanie dużych ilości moczu, ciągłe uczucie głodu, utrata wagi, senność, a nawet stany depresyjne. Wśród objawów wylicza się także brak czucia w stopach, swędzenie skóry, pocenie się, problemy ze wzrokiem czy słuchem.

Diagnoza choć bywa szokująca to krok ku zatrzymaniu choroby i poprawieniu komfortu życia. Jak tłumaczą sami chorzy osobie, która nigdy nie miała do czynienia z glukometrem i iniekcjami, wydaje się, że nigdy sobie z tym tematem nie poradzi. Tymczasem wszystkiego można się nauczyć.

Według danych Międzynarodowej Federacji Diabetologicznej na świecie żyje 537 milionów osób dorosłych z cukrzycą. Najnowsze dane świadczą niestety o alarmującym wzroście zachorowalności na cukrzycę na całym świecie. Szacuje się, że do 2030 roku całkowita liczba osób z cukrzycą wzrośnie do 643 milionów, a do 2045 roku do 783 milionów. Co gorsza szacuje się, że 240 milionów dorosłych żyje z cukrzycą będąc niezdiagnozowane. Z powodu cukrzycy zmarło w tym roku na świecie 1,1 miliona osób.