Nordic walking dla zdrowia i przyjaźni - przekonują miłośnicy marszu nordyckiego

Nordic walking narodził się w Finlandii już w latach dwudziestych XX w. Początkowo traktowano go jak całoroczny trening dla narciarzy biegowych. Z czasem zyskał ogromną popularność nie tylko w gronie pasjonatów narciarskich biegówek. W przeciwieństwie do tradycyjnego marszu nordic walking angażuje większą liczbę mięśni. Stawiający na tę formę wypoczynku mówią, że nawet 90%.

O czym powinny pamiętać osoby rozpoczynające swoją przygodę z marszem nordyckim? Między innymi o tym, by dobrać kije odpowiednie do swo­jego wzrostu, zadbać o wygodne buty i strój. Na początek warto poprosić o kilka rad instruktora nordic walkingu lub wprawnego kijkarza.

- Choć niekiedy patrzącym z boku można wydawać się inaczej, technika nie jest trudna do opanowania, a moż­na poprawić sprawność fizycz­ną i do tego zyskać nieocenione przy­jaźnie - mówi Maria Bia­dalska, dyrektorka Miejskiej Bi­bioteki Publicznej w Boja­no­wie, pod egidą której działa gru­­pa miłośników marszu nordyckiego pod nazwą „Boja­now­skie kijki szczęścia”.

Generalnie nie ma przeciwwskazań do korzystania z uroków marszu nordyckiego. Chy­ba że ktoś ma zalecenia, by z różnych względów ograniczać aktywność fizyczną. Nordic walking cieszy się dużym zainteresowaniem wśród seniorów. Wystarczy spojrzeć chociażby na kijkarzy udzielających się w uniwersytetach trzeciego wie­ku. Grono zapaleńców działa również w leszczyńskim UTW.