LESZNO. Edyta Juska miała przed sobą całe życie. Poświęciła je dla innych [ZDJĘCIA]

Do OSP wstąpiła z powodu rodzinnych tradycji. Tata Edyty był strażakiem ochotnikiem.

Na swoją pierwszą akcję jechała niepewna, potem już odważnie walczyła z żywiołem. Brała udział w wielu akcjach. Nabrała doświadczenia.

Był 6 kwietnia 2006 roku kiedy druhna Edyta Juska zareagowała na wycie syreny alarmowej. W pełnej gotowości zameldowała się do gaszenia pożaru. Była sprawna, przeszkolona i zdeterminowana. Niestety, splot dramatycznych okoliczności spowodował, że zginęła podczas akcji.

Feralny pożar wybuchł kilkaset metrów od jej rodzinnego domu. Paliły się zabudowania gospodarcze, a ogień mógł rozprzestrzenić się na dom. Edyta walczyła z żywiołem na pierwszej linii gaśniczej. Do tragedii doszło w trzeciej godzinie akcji, gdy sytuacja wydawała się już opanowana.

Zapadła decyzja by zakończyć podawanie wody. Ochotnicy zaczęli się wycofywać. I dokładnie w tym momencie na Edytę i jej koleżankę z drużyny Emilię, mimo zabezpieczonych szczytów, runął filar nadproża łączący nadproża bram stodoły. Obie dziewczyny trafiły do szpitala. Niestety, Edyty nie udało się uratować.

Dwa dni później odbył się pogrzeb. We mszy świętej uczestniczyła cała wieś, rodzina, przyjaciele i strażacy. Ostatnie pożegnanie miało miejsce przy dźwięku syren.

Pośmiertnie przyznano młodej ochotnicze złoty medal ,,Za zasługi dla pożarnictwa’’ i brązową odznakę ,,Zasłużony dla ochrony przeciwpożarowej’’.

Kilka miesięcy później 8 listopada miało miejsce uroczyste odsłonięcie tablicy pamiątkowej poświęconej śp. druhnie Edycie.

W remizie Edyta ma swój kącik pamięci, a koledzy z drużyny, z okazji 10 rocznicy jej śmierci wydali album „Ostatni alarm”.

Kochani Czytelnicy: jeśli będziecie przejeżdżać przez Dąbcze zatrzymajcie się na chwilę przed remizą i zapalcie znicz dla tej wspaniałej, dzielnej dziewczyny.