Stadionowe przyśpiewki i pola w centrum. Co zostało po rolniczym Lesznie?

Powołane w 1975 roku województwo leszczyńskie nie imponowało wielkością. Liczyło 4154 km², tuż przed likwidacją mieszkało w nim blisko 400 000 osób. Województwo, którego stolica było Leszno, imponowało za to poziomem rolnictwa. Na wcale nie najlepszych glebach osiągano uzyskiwano ponadprzeciętne plony.

Przy ciężkiej pracy na roli chętnie wykorzystywano sprzęt służący efektywnej pracy. Dzięki mechanizacji wskaźniki wydajności zbóż z hektara i produkcji żywca należały do najwyższych w kraju.

„_Pod względem przydatności gruntów ornych województwo leszczyńskie zajmuje 10 miejsce w kraju, natomiast w zakresie przydatności użytków rolnych - 9. Dość duża jest ilość gleb najsłabszych, najmniej urodzajnych, tj. klasy 5 i 6. Zajmują one 30 proc. powierzchni gruntów ornych. Przeważają jednak gleby 3 i 4 klasy, a więc gleby średniej jakości, których udział w powierzchni gruntów ornych wynosi 68,6 procent_” informuje Rocznik Leszczyński z 1978 roku.

W publikacji Kazimierz Dobrzański i Wacław Jurek, drobiazgowo wyliczają dane którymi mogło pochwalić się województwo leszczyńskie. Zwracają również uwagę na potrzebę przygotowania nowych kadr i jakość kształcenia, w tym również rolniczego. Województwo które było rolniczą potęgą rozwiązano 1 stycznia 1999 roku.