LESZNO. Macie trochę czasu na wycieczkę rowerem? Wpadnijcie do Kłody [ZDJĘCIA]

Zaskakujący jest fakt, że to nieformalne nazewnictwo pojawia się nawet na niektórych mapach. Przykładowo na mapie rowerowej Leszno Region oznaczono obie miejscowości. W Kłodzie Dużej mieszkają rodowici kłodzianie, gospodarze z dziada pradziada. Natomiast Mała Kłoda to w większości bloki popegeerowskie. W latach sześćdziesiątych ściągano tam pracowników z całej Polski. Najwięcej było chyba górali. Dziś zupełnie się zasymilowali.

Miejscem, które warto obejrzeć jest znajdujący się przy wjeździe do Dużej Kłody cmentarz ewangelicki. Kiedyś znajdowała się tu kaplica z Matką Boską Kłodzką, która zasłynęła z cudów. Potem wybudowano kościół będący wierną kopią w skali 1:3 kościoła św. Stanisława Biskupa w Rydzynie. W 1797 roku zawaliła się wieża i świątynię rozebrano. Nekropoli czas nie oszczędził.

Centrum Integracji Społecznej to drugie - zaraz świetlicy wiejskiej - serce wsi. Skupia ludzi którym trudno z różnych względów odnaleźć się na rynku zawodowym. Tu mogą liczyć na wsparcie, pracę i rozwijanie zainteresowań.

Co ciekawe CIS powstało w budynku, w którym niegdyś mieściła się świetlica wiejska, a przed wojną gospoda. W 2012 roku budynek był w tragicznym stanie, ale ludzie z CIS, po wprowadzeniu się, dokonali tu prawdziwego cudu.

Do wyjątkowych mieszkańców Kłody należał z pewnością Stanisław Kurzawa, zmarły w grudniu 2013 roku rzeźbiarz i twórca ludowy. Najczęstszym motywem jego rzeźb byli muzykanci, zwierzęta, diabły i rzeźby sakralne. W Kłodzie znajdują się trzy jego rzeźby: przed domem artysty, przed domem jego córki i przed świetlicą wiejską.

Nie sposób zapomnieć także Gabrieli Nędzewicz, która była wspaniałą przedszkolanką, a dzieci spod jej skrzydeł trafiały pod opiekę kolejnej ikony czyli pana Leona Nowaczyka. To on wychował i wyedukował całe pokolenia kłodzian.

W środkowej części wsi znajduje się folwark wpisany do rejestru zabytków województwa poznańskiego 26 marca 1970. W jego skład wchodzi rządcówka, park krajobrazowy, spichlerz i obora z domem mieszkalnym. Pozostałe obiekty historyczne to cmentarz parafialny, cmentarz ewangelicki, lokal gastronomiczny Kowolka wybudowany z zachowaniem elementów kuźni z 1785, Gospoda w której znajduje się spółdzielnia „Zielona Kłoda” oraz budynek dworca z 1900, przebudowany w 1938 roku.