Ciężka praca nie była obca naszym rodzicom. Dzięki ich wysiłkowi bardzo zmieniło się Leszno

W połowie lat 70. powołano województwo leszczyńskie, którego stolicą jak sama nazwa wskazuje było Leszno. Reforma administracyjna z 1975 roku dała niespełna 40 tysięcznemu miastu impuls do rozwoju. Przełożyło się to na wzrost liczby mieszkańców. W okresie gdy istniało województwo Lesznu przybyło blisko 25 tysięcy nowych mieszkańców. Powstawały nowe zakłady pracy, a miasto zaczęło się mocno rozwijać.

W 1977 roku w województwie leszczyńskim w przemyśle (730 zakładów) pracowało 29 tys. ludzi. Miasto było liczącym się producentem elementów wyposażenia budownictwa, pomp wodnych i lokali gastronomicznych. Stolicy województwa nie ustępowały miasta wchodzące w jego skład.

Kościan był znaczącym producentem wyrobów tytoniowych, Rawicz produkował wyposażenie wagonów i urządzenia gazownicze, Wschowa - odzież roboczą, w Gostyniu produkowano szklane wyroby hutnicze i zabawki, a w Górze - elektronikę przemysłową.

Powołane w 1975 roku województwo leszczyńskie nie imponowało wielkością. Liczyło 4154 km², tuż przed likwidacją mieszkało w nim blisko 400 000 osób. Województwo, którego stolica było Leszno, imponowało za to poziomem rolnictwa.

Pod względem przydatności gruntów ornych województwo leszczyńskie zajmuje 10 miejsce w kraju, natomiast w zakresie przydatności użytków rolnych - 9. Dość duża jest ilość gleb najsłabszych, najmniej urodzajnych, tj. klasy 5 i 6. Zajmują one 30 proc. powierzchni gruntów ornych. Przeważają jednak gleby 3 i 4 klasy, a więc gleby średniej jakości, których udział w powierzchni gruntów ornych wynosi 68,6 procent, informuje Rocznik Leszczyński z 1978 roku.

W publikacji - Kazimierz Dobrzański i Wacław Jurek, drobiazgowo wyliczają dane którymi mogło pochwalić się województwo leszczyńskie. Zwracają również uwagę na potrzebę przygotowania „nowych kadr” i jakość kształcenia, w tym również rolniczego.